کد مطلب:31712 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چرا بعضي اوقات با اينكه معاد را قبول داريم، اما قيامت را فراموش ميكنيم؟ (يعني هر لحظه به ياد مرگ نيستيم؟)

توجه و ياد لحظه به لحظه مرگ و قيامت پيامد چگونگي نگرش و درك و فهم حقيقت معاد و بازگشت به سوي خداوند است و چون درك آن داراي مراتب است پيامدهاي آن نيز متفاوت خواهد بود و مراتب ادراك قيامت و مرگ عبارت است از:

1. علم و دانش (كمتر از صد در صد و بيشتر از 50%) به قيامت داشته باشد.

2. علم و دانش صد در صد (يقين) داشته باشد.

3. علم و دانش صد در صد همراه با ديدن آن حقيقت

4. علم و دانش صد در صد همراه با ديدن و چشيدن و لمس كردن با تمام وجود كه در صورت دست يازيدن به بند سوم بويژه چهارم غفلت زدائي ميگردد و انسان دچار فراموشي مرگ نخواهد شد.

اما نكتة مهم اين است كه غالباً اهل دين و متشرعين علم به مبدأ و معاد را با ايمان به آن يكي ميدانند و حال آنكه چنين نيست، پس از اغناء عقل و اعتقاد عقلاني بايد آنچه عقل يافته است با شدت عبادت و تهجد و تكرار و انس به قلب برسد و با قلم عقل بر لوح قلب نگاشته شود و الا انسان، توحيدي سخن ميگويد و دهري زندگي ميكند و عقايد او در زندگي او مؤثر نخواهد بود و به عنوان مبحثي علمي به درد كلاسهاي درس يا اظهار عقيده خواهد خورد.